AĞLARIM
Söyleyemem derdimi, aðyara,
O, anlar. Koþarým yüce daðlara,
Dik yokuþlara, eðilmez baþa aðlarým
Anlamazlar! Anlatamam insanlara
Kaçarým insandan, giderim ovalara
Sýr vermez topraða, yüksünmez taþa aðlarým
Yaza anlatamam, kýþa aðlarým
Sona gelir. Yine baþa aðlarým
Yaz- bahar ayýnda çiçeðe, kuþa koþarým
Çiçek kar etmezse kuþa aðlarým
Dönerim; yaza- güze aðlarým
Kelimelere, geçmeyen söze aðlarým
Bulutlar kaldýrmaz, rüzgâra aðlarým
Derin kuyularda, suya aðlarým
Kah ýrmaklar gibi çaðlarým
Yetmez gider engin sulara aðlarým
Gelincikler donanmýþ daðlarým
Mor sümbüller açmýþ baðlarým
Çýrýl çýplak yeþile hasret daðlarým
Derdimi çaðlayanlar götürmez,
Daðlar; erir, çekemez yükü
Ben kendime eder, yürek daðlarým
8 Haziran 2008-06-09 Bahçe –11.00- Eryaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.