Şimdi kimliğime yabancı dillerin sürçmesi değdi...

"Þimdi,
kimliðime,
yabancý dillerin, sürçmesi, deðdi.
Ve ben giderek yabancýlaþtým,
aynada gördüðüm siluete.
Ne tanýdýk,
yüzler gömmüþtüm oysa yüreðime,
her biri, benden, bedenimden,
ruhumdan, birer parça kefenle,
ve piþmanlýklar senfonisinin aðýtlarýyla,
giderlerken, ebediyetlerine...
Çýðlýklarým, içimde patlarken,
ruhum param parça olurken,
ben sadece sustum, içimde öldürdüklerime.
Þimdi,
kimliðime,
yabancý dillerin, sürçmesi, deðdi.
Ve ben giderek yabancýlaþtým,
aynada gördüðüm siluete.
Çok uðraþtým,
olmadý, olduramadým.
Çocukça bir boþvermiþlikle,
el salladým mavilerimden akan okyanuslara,
göstermeden kimselere...
Söz geçiremedim, içimdeki susmak bilmeyen,
düþüncelere.
Dýþýmda ki efendi adamý, anlatamadým,
oturtup bir köþeye anlaþtýramadým, içimde ki deliyle.
Þimdi,
kimliðime,
yabancý dillerin, sürçmesi, deðdi.
Ve bense sadece sustum,
içimde ki yaþayan ölülerime...
__þairþizofren__
(sahibini arayan gölge)
Sosyal Medyada Paylaşın: