Yollar ve Köprüler

Ýki kýyý arasýnda görünmez bir köprü,
Yýllarýn ördüðü, zamanýn beslediði.
Ne çivi tutturuyor, ne çelik baðlýyor,
Sadece güven var, anlayýþ var temelinde.

Bazen uzaklaþýr yollarýmýz birbirinden,
Dallar gibi ayrýlýr, nehirler gibi kývrýlýr.
Ama kökleri derinlerde buluþur yine,
Ayný topraktan beslenir, ayný suyu içer.

Düþtüðümde tutmadýn belki ellerimden,
Ama biliyordum, izliyordun gözlerinle.
Güçlüydüm çünkü vardýn, vardýn bir yerlerde,
Sessiz bir güç veriyordun, görünmeden.

Zaman denen ustanýn ellerinde,
Þekillendi dostluðumuz, olgunlaþtý.
Ne altýn gibi parladý, ne gümüþ gibi soðuktu,
Ekmek gibi sýcaktý, su gibi berraktý.

Þimdi anlýyorum ki dostluk,
Ne karþýlýk bekler, ne paye ister.
Sadece var olmak için var olur,
Týpký güneþin doðuþu gibi, kendiliðinden.

Ve belki de en güzeli budur:
Ýki ruhun sessizce anlaþmasý,
Kelimelerin kifayetsiz kaldýðý yerde,
Kalplerin birbirini duymasý.
Sosyal Medyada Paylaşın:

Şair Veysel Sari Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Bu Nasıl Bir Hayat Anne Günahım Seni Sevmek midi Ben Yoruldum Hayat Hangi Ayrılık ? Sürmeli Gözlerin Beni Afet Anne Boş Sandalyeler Bir Akıl Hastanesi Ey Zalim Hayat Ya Da