Bir aşk masalı
Bir aþk masalý
Yüzünde hüzün akan kadýna sordu adam,
"Neden bu kadar hüzünlüsün?"
Kadýn, uzaklara dalan gözlerini adama çevirdi,
"Ýçime attýðým sessiz çýðlýklarým var susturanadýðým ve haklýyken hep haksýzlýk edenlerin haklýlýðýný taþýdým içimde."
Adam, sesi titreyen kadýna dikti gözlerini,
"Sürekli yaþadýðýn olaylarýn etkisiyle zihnini meþgul edersen eðer, hüznün elbisesini hiç üzerinden çýkartýp atamazsýn." dedi.
Ve ekledi;
"Çünkü acý çekmek, hüznün elbisesini giyinmektir."
Kadýn, bir süre düþündükten sonra, baþýný yerden kaldýrýp sevgi dolu gözlerle kendisine bakan adama tebessüm etti.
Ýçinden þöyle dedi;
"Tanrým bu adam beni anlasýn ne olur."
Adam kadýný duydu.
Adam, sözlerinin kadýna sirayet ettiðini görünce , daha bir cesaretlendi.
Ellerini kadýna uzatarak,
"Hadi gel benimle, sana mutluluðun elbisesini dikmeye gidiyoruz!"
Kadýnýn yüzüne yansýyan mutluluk kahkahaya dönüþtü.
Kadýn, adamýn elinden tuttu ve aþka uzanan uzun bir yolculuða çýktý. Arkasýndan kahkaha sesleri tüm ihtiþamý ile evrende yankýlandý.
Kadýn güldü ve evren yeniden canlandý...
Tarih: 01.01.2025
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.