Rüzgar buðulu sesini kulaðýma fýsýldýyor Yolun sonuna gelmiþiz de haberimiz yok Son duraðýn son yolcusu,son seferindeyiz Her gün koparýlan takvim yapraðý Nefes verdikçe ömrümüzden çalmýþ Sen duraksýz yolcu,ben sýranýn en baþýndaki yolcu Mutluluk esintisi esmedi nedense bize Yorgun bakýþlarým, zamaný tutmak istedi Yaðmur yaðdýkça gök gürültüsü ne beni uyuttu Ne de yuvasý daðýlan mazlum kuþlarý... Cama vuran yaðmur damlalarýnýn sesi Yüreðime dokundu,notasýz bir þarký gibi O yüzden düþtü kalemime buhranlý satýrlara... Kuþ kanadýndan savrulan damlalar Gül yapraklarýna pike yapýyordu sanki Sevda yolunda fýrtýnalar, tufanlar oldukca Meðer bana yokuþluymuþ düz sandýðým o yollar... Þansýný arayan bir uður böceði uyanmýþ Yaþama tutunmak istercesine bana el sallar Sorgu meleklerim haber verdi Bu son yolculuðumda bir tek sen yokmuþsun Sana bir þey söylemek haddine deðil Ne diyebilirim ki bütün sözcükler yetersiz kalýr Engin denizlerde kulaç atmak Gökkuþaðýnýn bütün renklerini yaþamak isterken Karanlýk sularda boðuldum bu son yolculuðunda Kurþun gibi aðýr bedenim, gül kokulu buselerini özler Ben son yolculuðuma giderken bile seni sevdim Son kez senin gözlerinle baktým dünyaya Biten bir ömüre aldýrmadan Geçmiþin penceresinden,rol kestik geçen zamana Perde arkasýndan göz kýrparken hayat bize Biz farkýna varmadýk,nafile Hakkýný helal et, bu son yolculuðumda
YEÞÝLIRMAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.