Böyle olur gidenin ardýndan birileri boyun büker için için aðlar ve kimseler görmez
giden uzaklaþtýkça kaybolur gözden karanlýða gömülürcesine derin bir iz býrakarak gider
kalanýn belli belirsiz bir slüet kayar gözönünden bir katre düþer kirpiklerinden son defa seslenmek ister gitme kal diye düðümlenir boðazýna haykýrýþlarý avazý çýkmaz susar susar ve yýðýlýr kalýr
dönüþü olmayan bir gidiþ olur giden de kalan da piþmanlýklarýyla yaþamaya devam eder
kalanda haslet kalanda özlem kalanda yangýnlar sarar bedeni gözbebekleri yanmaya baþlar ve bir perde kaplar kanat çýrpmaya baþlar kirpikleri candan can çýkar ömründen ömür gider Ýçinin derinliklerinde sessizce kýyamet kopar ve göðün direði kýrýlýr yýðýlýr altýnda kalýr
giden kadeh tokuþtururken sahilde bir imbat sonrasý bilmez kalanýn hâlâ can çekiþtiðini
kalan örter üstüne göðün gök perdesini önce rengi solmaya baþlar sonra yorgun düþer ve kýyamet kopar
gidenin yüzüne bir yerlerde güneþ doðar Bir yerlerde yeni bir hayata baþlar
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.