KÜÇÜK KASABAM
Sessiz sokaklar, taþ evlerin sýrasý,
Zaman durmuþ gibi akar, yavaþçasýna.
Çocuk kahkahalarý, kuþlarýn cývýltýsý,
Bir tablo gibi durur, huzurlu kasaba.
Bahçeler çiçek açar, renk renk kokular,
Havadaki serinlik, dinlendirir ruhumu.
Komþular birbirini tanýr, sýcak sohbetler,
Unutulmuþ deðerler, yaþanýr sokaklarda.
Eski bir deðirmen, akan bir derenin sesi,
Hatýralar saklýdýr, her bir köþesinde sanki.
Yavaþ tempoda akar hayat, telaþsýz,
Küçük kasabam, huzurun merkezi.
Gün batýmýyla renklenir gökyüzü,
Yýldýzlar parýldar, gecenin sessizliði.
Bir masal diyarý gibi, bu küçük köþe,
Kalbimde yaþar, sonsuza dek.
Küçük kasabam özledim seni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yazar ahmet huy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.