ÖKSÜRÜK
Göðsümde bir fýrtýna kopar durmadan,
Her nefes dar gelir, ciðerlerim yanar.
Öksürük beni sarsar, uykusuz býrakýr,
Bu hastalýk beni benden alýr.
Bir damla bal, bir zencefil çayý belki,
Dindirebilir mi bu öksürüðün þiddetini.
Ama yüreðimde daha derin bir yara var,
Ýlaçlarla geçmeyen, hüzün dolu bir nara.
Ses tellerim yorulur inlemeyle,
Kelimeler boðazýmda düðümlenir.
Bir çocuk gibi sýðýnmak isterim bir omza,
Ve bu hastalýktan bir an olsun kurtulmak.
Geceleyin karanlýkta, yalnýz baþýma,
Öksürüklerim yankýlanýr odada.
Sabýrla beklerim þifayý, iyileþmeyi,
Ve yeniden hayata tutunmayý.
Kahrolasý öksürükten kurtulmayý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yazar ahmet huy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.