Kör topal kaldýrýmlardayým Sisler çökmüþ. Sen çekilmiþsin üzerime
Bir perde gibi.
Yavaþ, sessiz ve derinden Yumuþak bakýþlarýn dokunmuþ Üþüyen ruhuma.
Sokak çocuðuyum sanki Avare mi avare Aðlamak var kaderimde Sensizliðin çýkmaz kaldýrýmlarýnda
Gökyüzü tufana çalmýþ rengini Fýrtýnalar esiyor, yaðmurlar yaðýyor bir bir Ve düþüyorum parke taþlarýna Bir daha kalkmamak üzere Bütün þehir üzerime kapanýyor Bir an kayboluyor gözlerin
Zifirin zifiri yoðunluðunu yaþýyor bende Bir de sokak lambalarýnýn aydýnlattýðý Kaldýrýmlar…
Siyanür gibi dumanlar savruluyor Alýyor bendeki beni Yine yalnýzlýklar Tanrým! Bir de o bakýþlar Ah! O bakýþlar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
osman aytekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.