KEFENİN CEBİNE SIĞMAYAN MISRALAR
Kefenin cebine sýðmaz hiç bir mýsra. Ne bir hüzün taþýr orasý, ne de bir kelimenin yükünü.
Þair bilir; dize dediðin, yüreðin mahzenine hapsolur,
Topraða deðil, göðe yükselir.
Hangi kefen tutabilir yýldýz tozuna bulaþmýþ bir hayali?
Þair bilir; Mýsralar, kefenin cebine sýðmaz,
Çünkü dize dediðin ölümsüzdür.
Bir ömür boyunca yaþar dudaklarýn kýyýsýnda,
Kimi zaman fýsýltý, kimi zaman çýðlýk olur.
Bir çocuk rüyasýnda dizeyle büyür,
Bir dað yamacýnda yankýlanýr,
Bir aþk mektubunun kenarýnda gizlenir.
Ve ölüm? Ölüm mýsrayý susturamaz.
Zamanýn ucunda sessizlikle konuþur o.
Karanlýðýn içinden ýþýða uzanan bir yol gibi,
Bir dua gibi yükselir göðe.
Kefenin cebine sýðmaz hiç bir mýsra.
Çünkü o, taþýnamaz bir hatýra,
Ve þairin en derin duasýdýr.
Topraðýn altýna deðil,
Kalplerin içine gömülür. ahmet nejat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.