Hani olmaz da, varsayalým ki oldu ve birgün, ateþ dondu, su yandý. sen, ateþle abdest aldýn. Bana olan sevdaný kýble sayýp, tekrar bana yöneldin. Tam da ölmek üzereyken ben, "sana geldi deseler! "Suyun cehenneminde yakmaya mý geldi diyeceðim?" Çünkü konuþamayacak kadar yorgunuz! Anýlara dönemeyecek kadar yaþlý! Oysa, biriktirdiðimiz ne çok öykülerimiz, söyleyecek ne çok sözlerimiz vardý. Baþaramadýk! Zor olaný baþarmak güzeldi. Lakin ruhumuza tembellik kodlanmýþ, biz ise, kolay olaný seçmiþtik! Çoðu zaman cümleyi tamamlayamadan, iki sözcükle nokta koyduk. Çoðu zaman hayret edip, ünlem ile bitirdik! Yazýk. Bunca zamanda biz, birbirimizi bir türlü anlayamadýk! Yorulduk, bittik ve tükendik. Kendimizi ifade etmekten yorulduk!..
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.