Kimsesizlik gündüz ak, gece ise siyahtýr,
Ne mevsim ne de iklim, yüküm duymadýðým söz.
Sayfa sayfa yanarým, kalbim bedenimde köz!
Takvimdeki gün deðil, göðsümdeki eyvahtýr!
Bir yaným yol baþýnda, diðer yaným sonunda,
Çaresiz mum gibiyim, gün gün sönüyor ferim,
Cehennemi gördüðüm, hayatýn genç tonunda;
Güzeli hayal edip, kem yaþamak kaderim..
Ölüm beyaz kefenden, sonsuz lâhut bir akýþ,
Yalnýzlýk kara topraktan muâzzam bir nakýþ.
Ýki renk arasýndan, can havli son bir bakýþ;
Duymadýðým söz için, kalsýn dünyalýk kederim..