KIRIK SAAT EZGİSİ
Baþýmý yastýða koyduðumda yükselen
Kýrýk saat ezgilerini dinliyorum
Bulutlar kapalý, duvarlar epey suskun
Sevgiden yoksun sarýþýn kadýnlara
Güneþe bakmayý öðretiyorum
Bir türkü tutturmuþum gidiyorum,
Caddeler adýný unuttuðum þehirlerden geçiyor
Boynu bükük turnalarýn sinesine sýzýyorum
Yaman ellerin gayesine aman demeden bakýyorum
Bir pencerenin kenarýnda,
Kýrýlmýþ bir vazonun hatýrýnda.
Güneþten yoksun esmer kadýnlara ay ýþýðýný getiriyorum
Bir türkü tutturmuþum gidiyorum,
Ellerimden ateþ böcekleri salýyorum
Ellerim alacakaranlýkta bir kördüðüm
Çözdükçe kadehler yakýyorum ayrýlýklara
Gölgemde büyüyen bir begonya yalnýzlýk
Her mýsrada bir þehri kaybediyorum,
Çýkýþýný bilmediðim sokaklara dalýyorum
Amacým deðildir bir yere varmak
Bütün gayem yolda olmakta
Sokaklarda kýrýk saat ezgileri dinliyorum
Bir türkü tutturmuþum gidiyorum
Caddeler adýný bilmediðim boþ meyhanelere çýkýyor
Kanadý kýrýk turnalarla raks ediyorum
Suyunu çekmiþ denizlerde balýk avlýyor
Ve sarýþýn kadýnlara güneþe bakmayý öðretiyorum
Aðzýma Yaþar Kemal’i
Gözlerime ýslak düþlerimi koyuyorum
“Tanrý kimsenin baþýna vermesin böyle bir yalnýzlýðý”
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafabozdeveci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.