Paslanmaya Mahkum Olmak

Bazen bir kitap gibi,
Rafta durup tozlanmak istiyorum.
Ne kadar da güzel bir his,
Rafta bekleyen bir kitap olmak…

Sessiz, sakin, her þeyden uzak,
Kendi evinde,
Kitaplýðýnda,
Olman gereken yerde…
Diðer kitaplarýn arasýnda.

Bu o kadar özel ki,
Bazen paslanmaya mahkûm olmak istersin.
"Paslanayým," dersin,
"Hiçbir þey yapmayayým.
Hiçbir þey istemiyorum."

Neden bir þey yapmak zorundayým?
Kim, ne diye,
Neden mecbur kýldý bizi?

Sadece durmak…
Beklemek…
Tozlanmak…
Paslanmak…
Belki garip geliyor bu hayal,
Ama ben paslanmaya mahkûm olmak istiyorum.

Paslanmaya mahkûm edin beni,
Çünkü ben yoruldum…
Ýþlemekten,
Çalýþmaktan,
Okumaktan,
Didinmekten…
Çok yoruldum.
Sosyal Medyada Paylaşın: