Bir Güz Ezgisi

Yolculuk hazýrlýðýnda göçebe
Döküldü yollara salkým saçak kelimeler
Kimler geçiyor sokaðýmdan
Yamalý yüreklerden kimler geçiyor
Yorgun ikindilerden ömrüm geçiyor
Ben deðilim giden.


Masallar anlattým boþluða
Kal yalnýzlýðým, kal bir kenarda
Ýki vakit arasýna sýðdýrýlýrmý veda
Kaç heceye sýðar söyleyemediklerim.


Acýsý var içimde göçmen kuþlarýn
Sancýsý var
Gidenler için
Satýr aralarýna sakladýðým, haykýrýþlarým var
Ne çok sokak var etrafýmda içinden geçemediðim
Bak yine zamansýz doðdu ay
O giden, ben deðilim.


Gece
Çöle vuran kokusu, hasreti aþkýn
Yeryüzünün kabuðundan sýzan yalnýzlýk
Gökkuþaðýnýn yedi rengi eyy..


Soluklanmadýðým kaç köþebaþý, uðramadýðým kaç ev
Kaç misafir konakladý gönlümde
Bir güz ezgisi kulaklarýmda
Yayýný germiþ Eros, hedef tahtasý arýyor
Hayýrr. Vurulan ben deðilim.



Sosyal Medyada Paylaşın: