MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ŞEB-İ AŞKLAR
nejat hoca

ŞEB-İ AŞKLAR



Ben sana tutukluyum,
Bir zincirin halkasý gibi baðlý,
Kýrmaya çalýþtýkça daha derin sarýlan.
Ellerim serbest, ayaklarým yürür,
Ama gönlüm, adýnla mühürlenmiþ bir mahpus.
Her nefes alýþýmda yankýlanýr,
Sessizliðin derin kuyularýnda.
Kaçmaya çalýþsam da kendimden,
Yine sana çýkar bütün yollar,
Çünkü ben sana tutukluyum.

Hangi yasaya yazýldý bu esaret,
Hangi kader kitabýnda adýn mühürlendi?
Ben bilmeden, anlamadan,
Kendimi sana býraktým.
Gözlerin bir kilit,
Bakýþlarýn anahtar;
Ama hiçbir anahtar açmýyor
Bu yüreðin prangalarýný.

Ben sana tutukluyum,
Ne bir þikâyet, ne de bir isyan var içimde.
Bir mahkumun hücresine alýþmasý gibi
Alýþtým yüreðime çizdiðin izlere.
Her iz, bir hatýra,
Her hatýra, bir yangýn.
Ve o yangýnda yanmayý,
Bir kurtuluþ bildim kendime.

Sana yazdýðým her kelime,
Bir mahkeme dilekçesi gibi.
Ama savunma yok burada,
Sadece itiraflar var,
Ve hiçbir suçluluk duymayan
Bir gönlün mahkemesi.
Çünkü bu esaret,
En büyük özgürlüðüm belki de.

Ben sana tutukluyum,
Adýný andýðým her an,
Bir parmaklýk daha eksilir bu hapiste.
Ama yine de kurtulamam,
Çünkü kurtuluþ, senin adýný unutmaksa,
Ben unutmayý istemem.
Bir zincirle baðlý kalmaktansa,
Bir ömürde seninle mahpus kalmayý
Yeðlerim.

Her sabah,
Senin düþüncenle uyanýyorum.
Güneþ doðar, ama ýþýk vermez,
Sadece sen varsýn o boþlukta,
Ve ben, sana bakan bir gölgeyim.
Bu gölge, ne ýþýða kavuþur,
Ne de tamamen karanlýða.
Arada bir yerde,
Seninle var olur,
Ve seninle kaybolur.

Ben sana tutukluyum,
Bir hayalin zindanýnda.
Ama bu hayal, bir kafes deðil,
Bir saraydýr aslýnda.
Her adýmda büyür,
Her nefeste çoðalýr.
Ve ben, bu sarayýn içinde,
Sonsuz bir huzur bulurum.

Kaçýþ yok bu aþktan,
Kaçýþ yok bu esaretten.
Çünkü kalbim,
Bu mahkumiyeti seviyor.
Zincirler aðýr deðil,
Hatta o kadar hafif ki,
Bir tüy gibi dokunuyor yüreðime.
Ve ben, bu tüyün altýnda
Sonsuz bir özgürlük buluyorum.

Ben sana tutukluyum,
Ve bu tutukluluk,
Ne bir ceza, ne de bir ödül.
Sadece varoluþumun bir parçasý.
Sen, benim kaderimsin,
Ben ise senin gölgende
Kendini bulan bir mahkum.

Bu esaret,
Bir ömür sürse de razýyým.
Çünkü biliyorum,
Senin adýnla mühürlenmiþ bir kalp,
En derin hapiste bile
Hürriyetin ta kendisidir.


AHMET NEJAT
Resim alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.