ayrýlýðýn ardýndan
düþündükçe netleþiyor gerçeklik
bekleyiþlerim uzaklaþýyor
penceremin önüne serilen yollarda
puslanmýþ gözlerim yansýyor camýmda
ve dýþarýda dalýndan düþmüþ
solmuþ yapraklarý savuran
dalgacý rüzgar
suskunluðumu yutkunuyorum
anlamsýz/dý artýk sözler
piþmanlýklar ayrýlýklarla baþlar
ve çatýþmalar…
içimde gereksiz ýsrarlar…
sevilenken çok yakýn zamanda
bir anda unutulmak
unutamamak karþýlýðýnda
özlemek ve özlenmediðini öðrenmek
ne kötü þey sevilmediðini bilmek…
aynalara döndüm
soyundum
bedenimi sorguladým
sonra ruhumu
gidiþinin sebeplerine
mahkum ettim kendimi
Sesiz bir þarký dolanýr dudaklarýmda
Ben senin hayatýndan gittim
kapattým ýþýðýmý
seyre daldým anýlarý
sen Koltukta oturmuþ
bense dizlerinin dibinde…
hoþ sohbetlerimiz
gözlerimizde mutluluðun sevinçleri
arada saçlarýmý daðýtýþýn
benimse þimarýklýklarým
izledim sensiz sesiz sesiz
sen býrakýp gittin
kan çanaðý gözlerim
buz tuttu elerim
dudaklarým kuru
genzimde bir düðüm
Ve
son bir bakýþ bizden kalanlara
güzel menekþelerim
kar beyazý perdem
tahta masam
bize eþlik eden gramofonum
hepsini barýndýran evim ocaðým
Hoþca kalýn