Kaçık

Açýk kalmýþ pencerem kapým
Üþümeye bile hiç doymamýþým
Kýrýlmýþ sanki kolum kanadým
Ben ne kýþým ne de yazým.

Uzunca bir kayýðýn ortasýndayým
Elimde bir kürek zihnimde sazým
Çalýnýyor kulaðýma duygularým
Dinlemiyor yine dinleniyor uykularým

Kavruk bir çölün ortasýnda
Bir su birikintisinin yanýndayým
Kirli kum taneleri elimde
Bir avuç su yudumlayamadým

Sonra da benden çok güçlü bir denizin
Metrelerce yüksek dalgalarýnýn arasýndayým
Su alýyor güvertesi zihnimin
Yok oluþun sokaðýndayým

Açýk kalmýþ pencerem kapým
Gittiðin andan beri karma karýþýðým
Benin bana yetecek yanlarýný da
Yanýnda götürdün sanýrým

Yokluðun?
kabusundayým yokluðunun
Ne çölüm ne yaðmur kabýndan taþýp
Ateþe damlayan bir su damlasýyým

Aralýkmýþ pencerem kapým açýk
Keþke üzerimi kaplasaydý bir sarmaþýk
Hislerim duygularým karma karýþýk
Demezler mi ardýmdan bu bir kaçýk
Takýlmaz mý lakabýma, Kaçýklýkta baþyapýt

Sosyal Medyada Paylaşın: