Yarın

Turkuaz taneleri saç yükselen rüzgara
Yeþil taþtan sansýnlar yaðmuru bekleyiþimizi
Donuk bakýþlar üzre telvesiz kahveler iç
Ýzini süremesinler bardaklarda
Bu senin deðil kimin elleri?
Kimin elleri ki mesh ediyor kerpiç duvarlarý...
Ah benim sabýrlý beyazým
Aydýnlýða kaç kapý daha açacaksýn...
Kaç kýrýlmazý daha onaracaksýn orada?
Kaç pencereyi daha sabaha boyayacaksýn...

Ölmüþ kulaklar selasýný bekler
Neden sen adlarýný ezanla fýsýldýyorsun
Býrak dirilmesin minarelerimizi yýkanlar
Neden çan sesinden ikindiyi hesaplýyorsun...
Yapma! Ah benim sabýrlý beyazým.
Gemiler çoktan batmýþ görüyorsun
Öyleyse neden seyir defterleri ezberliyorsun...

Dün ur valisinin ikizini gördüm
Saçlarýný maviye boyamýþ
Kaþý sakalý bembeyaz...
Kabullenemiyor yaþlandýðýmýzý
Beni tanýmadý, ben de selam vermedim.
Þehrin güney kapýsýnda at arabalarý vardý...
Soramadým nereden geldiklerini.

Bilir misin boyalý kaç top ipek
Kaç gümüþe bedeldir?
Bugün bunu tartýþtý esnaf...
Bana da sordular yalnýzca güldüm.
Söylemedim onlara.
Yarýn bakarýz dedim.
Sahi yarýn...

...

Zamaný yarýna saran aynalar dünden kýrýlmýþ
Sülün kýrmýzýsý örtüler, kardan karga heykelleri...
Þaman tütsüleri, berberi büyüsü...
Ah benim sabýrlý beyazým biliyorum
Yine sen haklý çýkacaksýn!
Yine sen o haki yaðmurda
Zaferi haykýracaksýn.

Sosyal Medyada Paylaşın: