Yüz Kere Düşmek

Yüz kere yere düþmüþ olayým,
Ama asla baþkalarýna çelme takan olmayacaðým.
Dizlerim kanasa, ellerim topraða bulanýrsa,
Yine de insan olmak için yüreðimi yere sermeye razýyým...

Kazanan olmak, çoðu zaman hýrsýn dikenli yoludur.
O yolda kaybolanlarý gördüm:
Kendi yüreklerini çiðnemiþ,
Baþkalarýnýn düþüþünde mutluluk aramýþ.
Ama ben, her düþüþte kendi hikayemi buldum.
Yüz kere kalkýp yeniden yola koyuldum...

Bir zafer þarkýsý için þerefimden vazgeçemem,
Bir alkýþ uðruna ruhumu satamam.
Benim savaþým, kendi dünyamda,
Kendi aynama bakabilme cesaretiyle...

Bir taþý yerden kaldýrdým,
Býrakýp yoluma devam ettim.
O taþý birine fýrlatmak yerine,
Belki bir çiçeðin kökü olur diye topraða býraktým...

Hatalarýmýn aðýrlýðýnda boðuldum bazen,
Ama o derinlikten öðrenerek çýktým.
Birileri üzerime basarak yükselmek istese de,
Ben onlara el uzattým, çünkü insan olmak bunu gerektirir...

Bir çocuk gördüm sokakta, yalýn ayak,
Bir lokma ekmeðe hasret.
Kazandýðým zaferler deðil,
Paylaþtýðým lokmalar öðretti insan olmanýn anlamýný...

Baþkalarýný düþürmek kolay,
Ama birini ayaða kaldýrmak,
Onda kendi çaresizliðini görmek zor.
Zor olandýr insanýn kalbini güçlendiren...

Ben kazanan olmak istemiyorum,
Sadece gökyüzünü izleyip
Kendi soluklarýmýn farkýnda olmak istiyorum.
Bir yapraðýn düþüþünü izlerken,
Hayatýn döngüsüne saygý duymak istiyorum...

Yüz kere düþüp yeniden kalkmak,
Bir çelme takmaktan daha þerefli.
Bir þarký, bir dua gibi,
Düþünüp de kalkýþýmý anlatan...

Hayat bir yarýþ deðil,
Baþkalarýný geçmek zorunda deðiliz.
Hayat bir yolculuk,
Kendi çýplak gerçeklerimizle yüzleþtiðimiz...

Eðer bir çýðlýk yankýlanacaksa
Bu Dünya’da ardýmýzda,
Baþkalarýný inciten deðil,
Baþkalarýna ýþýk olan bir çýðlýk olsun...

Bir kalp dokunsun baþka bir kalbe,
Bir el, bir omuzda dinlensin.
Ve þahit olalým birlikte,
Dünyanýn bir damla gözyaþýyla
Nasýl da çiçek açtýðýna...

Kazanan olmak kolay,
Ama insan olmak çaba ister.
Ve ben, bu çabanýn yorgunluðunda,
Kendimi buluyorum her defasýnda...

Yüz kere yere düþmüþ olayým,
Ama asla baþkalarýna çelme takan olmayacaðým.
Ben kazanan deðil,
Ýnsan olmak istiyorum...

Erol Kekeç/08.07.2024/Sancaktepe/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın: