Aşkın Arafı

Ey yâr, susar dudaklar; gönülde ateþ yanar
Seher bir sýr saklar hep, hicrana durmaz zaman
Meltem döner zemheri, savrulur hayal denen
Dolunay ýþýk verir; gölgesi hüzün sanar

Yaðmur dökülür yere, gönlümle yarýþ eder
Gün doðar ama sessiz, ýþýðý umut söyler
Zemheri soðuk vurur, kalbim kýþ ile biter
Araf’ta bir yol kalýr, her iz bir sancý döver

Sonbahar döker dalý, vuslatý örter yaprak
Külfet aðýrdýr yârim, ayrýlýk baðlar toprak
Hangi mevsim vuslattýr, hangi yaðmur hatýrla
Gece hep sýrlar saklar; sabahsa dilsiz anlar

Ey aþk, sen bir yarasýn, kapanmaz, zaman geçer
Her sancýn yazgý olur, her iz bir feryat içer
Dolunayla bakarým, göðe bir nida eker
Araf’ta yanar kalbim; ebedî bir vuslat bekler
Sosyal Medyada Paylaşın: