Bulut perde olup örtse üstünü,
Yaðmur gelip düþse baþýn suçu ne.
Bilen var mý desin göðün kastýný,
Kanat çýrpýp uçan kuþun suçu ne.
Feryatlar imdattýr, nefesler susku,
Ufuk ufuk gezer, vuslatta tutku,
Damlayýp gözlerden, gelmezse uyku,
Sana yastýk olan döþün suçu ne.
Turuncu seherde yürekler tavda,
Uçurum çiçeði yüksekte, avda.
Her gece ruhlardan ayrýlýr gövde,
Hayal gergefinde düþün suçu ne.
Meyli muhabbete firariyse söz,
Yakar yürekleri için için köz,
Hedef tahtasýna dillenmiþse göz,
Yaya benzetilen kaþýn suçu ne,
Yürü be Birisi var mý bir süren,
Uzar göðe deðer, yýldýzlar gören,
Bilir mi, bilmez mi menzile vuran,
Ýzler silindiyse peþin suçu ne.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.