Yalnızlık (Yeniden)
Yalnýzlýk...
Yaðmur kokan sabahlarýn ardýnda býraktým yalnýzlýðý
Büsbütün kurtulup korkularýmdan
Büsbütün çýðlýk çýðlýða.
Elleri vardý yalnýzlýðýn,
Gözleri,
Dilleri vardý, kokun kadar gerçek, nefesin kadar ihtiþamlý…
Yaðmur kokan sabahlarýn ardýnda,
Aðladý bir kadýn
Çýðlýk çýðlýða aðladý,
Avazý sustuðu kadar,
Kokun kadar ihtiþamlý nefesin kadar gerçek…
Sustu sonra ve yine sustu
Ve sonra siyah tüllerini koparýp saçlarýndan
Sustu,
Bir keman gibi inleyerek sustu,
Yaylý çalgýlar senfonisi doldurdu içimize…
Elleri vardý yalnýzlýðýn,
Dokundu kadýn,
Uyanýlmamýþ sabahlarýma dokundu,
Büsbütün arýnýp korkularýndan
Ýncecik tellerini okþar gibi ruhumun
Baðýra baðýra karanlýðýn üstüne
Naifliðinin bütün heybetiyle
Büsbütün insan
Dost,
Arkadaþ,
Yaren,
Canan
Büsbütün kadýn kadýn dokundu.
Toprak kokan sabahlarýn ardýnda býraktým yalnýzlýðý
Sesleri vardý korkunç heybetli,
Baðýrdý kadýn
Hiç duymadýðým kadar þefkatli
Ve hatta öfkeli
Ve hatta baðýrdý kadýn
Çýðlýk renginde naðmeler döküldü aðzýndan
“Susturmayýn beni,
Yeniden doðurayým kendimi kendi bedenimden
Örselenmiþ sevdalar üzeredir isyan-ý halim
Kavurur ruhumu kendi ateþimde
Kavurur her daim...”
Hüzün kokan sabahlarýn ardýnda býraktým ben yalnýzlýðý
Büsbütün yokluðundan sýyrýlýp,
Büsbütün nefes nefese.
Gözleri vardý yalnýzlýðýn,
Kocamandý,
En derin karanlýktan daha fazla, uçurum kenarý kokardý
Nemli, denizli ve ýrmaklý
Kesilmemiþ cezanýn katli fermanýna kasýtlý,
Ve bizzati nevi þahsýna münhasýr
Her daim aðla(t)maklý,
Bakýþýn kadar gerçek, gördüklerin kadar ihtiþamlý…
Baktý kadýn
Gördü
Ve hatta gördü
Nasýl da salýna salýna geçip gittiðini zaman denen yosmanýn
Yelkenler dolusu trenler geçiyordu denizin ortasýndan
Raydan çýkmýþtý bütün vapurlar
Aðladý bir kadýn
Denizler dolusu aðladý
Ve sonra diðeri
Ve hatta sonra hepsi,
Ýsyan þarkýlarý mýrýldandý belirli belirsiz hep bir aðýzdan.
Avazý kýsýldýðý kadar baðýrdý kadýn,
“Yaðmur kokan sabahlarýn ardýnda býraktým karanlýðý,
Büsbütün çýðlýk çýðlýða,
Büsbütün kadýn…
Yarým kalmýþ hasretler üzeredir isyan-ý halim
Savurur bedenimi kendi nefesimde
Savurur her daim…”
Sustu kadýn,
Kapattý pencereyi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.