GÖMDÜM SEVDAMI

Gömdüm sevdamý,
Yürek mezarlýðýmýn en derin kuyusuna.
Ne bir taþ dikildi baþýna,
Ne bir dua okundu ardýndan.
Sadece ben vardým,
Bir de aðlamaktan kuruyan gözlerim.

Ey kalbine kirli sevgiler biriktiren,
Ne anlarsýn sen benim yüreðimin aðýrlýðýný?
Ben sevdamý bir çiçek gibi büyüttüm,
Sen ise çamurlarda boðdun sevgini.
Benim aþkým göðe süzülen bir yýldýz,
Seninki yerin dibinde kaybolmuþ bir iz.

Sakýn dokunma benim sevdamýn anýsýna,
Kirli ellerinle lekeleme onu.
Ben onu gözyaþýmla yýkadým,
Dualarýmla sardým.
Senin dilindeki zehir,
Benim kalbime iþlemez.

Ben sevdamý sustum,
Sesimden korkup gitmesin diye.
Ben sevdamý sakladým,
Kimse el sürmesin diye.
Senin elindeki o paslý hançer,
Benim yüreðime saplanamaz.

Ne kadar yoksul görünürse yüreðim,
O kadar zengindir sevdasýyla.
Benim sevdam tertemiz bir bahar,
Senin sevgin kurumuþ bir çöl gibi.
Benim aþkým gökyüzüne bir dua,
Seninki bir beddua gibi.

Þimdi git, uzaða git,
Bu saf sevgiyi anlamazsýn.
Ben sevdamý içime gömdüm,
Kimsenin ulaþamayacaðý bir yere.
Ama bil ki,
O mezarlýkta hâlâ bir çiçek açar.
O çiçek, senin dokunamayacaðýn kadar kutsal,
Senin yüreðinle asla buluþamayacak kadar uzak.

O çiçek, her sabah güneþe döner yüzünü,
Benim gözlerimde kalan son ýþýkla parlar.
Bir rüzgâr eser uzaklardan,
Sanki senin sesin gibi,
Ama bilir o çiçek,
Senin nefesin dokunamaz ona,
Kokun ulaþamaz o saflýða.

Ey kirli sevdalarýn taþýyýcýsý,
Sen kalbinin zindanýna zincirlediðin hislerle kal.
Ben özgür býraktým sevdamý,
Gömdüm, ama yok etmedim.
O orada, toprak altýnda,
Kök salýyor derinlere,
Ve filizleniyor masumiyetle.

Unutma,
Sevda ölmez,
Sadece sahibine saklanýr.
Senin kalbindeki karanlýk,
Benim aþkýmýn ýþýðýný söndüremez.
Çünkü ben yandým o aþkla,
Küllerim bile onun sýcaklýðýyla parlar hâlâ.

Her damla gözyaþým,
O çiçeðin topraðýný suladý.
Her acým,
Onun köklerini daha da güçlendirdi.
Sen hangi taþ kalple dokunabilirsin buna?
Hangi kelimen,
Benim tertemiz sevdamý kirletebilir?

Þimdi bir yýldýz gibi uzakta ve yükseklerde,
Benim sevdam gökyüzüne kanat açtý.
Senin gözlerin onu göremez,
Senin ellerin ona ulaþamaz.
Ama ben bilirim,
O hâlâ benimle,
Nefesimle, dualarýmla.

Ve bir gün,
Ben de o sevdaya kavuþacaðým.
Toprak mý olur bedenim,
Yoksa rüzgâra mý karýþýr ruhum, bilinmez.
Ama sen o gün bile bileceksin,
Benim sevgim,
Senin anlayamayacaðýn kadar büyük,
Ve sonsuz bir masaldý.

RAMAZAN ACAR
Sosyal Medyada Paylaşın: