YARIM KALAN YÜREKLER (DİYALOG)

E:
Hangi yürekte çýrpýnýyorsun, bilmiyorum.
Ama bu yüreðe býraktýðýn yara hâlâ kapanmadý.
Sen giderken benden sadece kendini almadýn,
Ýçimdeki her güzelliði de alýp götürdün.
Söyle bana, hangi yürekte ebedi kalabileceksin?

K:
Sen beni suçluyorsun, evet, ama bilmiyorsun.
Ben de acýlarla boðuldum, ben de eksildim.
Hangi yürekte kalýrým bilmem, ama unutma;
Ben seni incitirken kendimi de yaraladým.
Senin bildiðin kadar kolay deðil gitmek.

E:
Gitmek kolay deðildi belki, ama kalmak daha zordu.
Sen giderken burada bir enkaz býraktýn.
Bir ömür yetmez bu kalbi onarmaya,
Ama senin yüreðin nasýlsa alýþýk býrakmaya.
Þimdi baþkasýnda ayný hatalarý yapýyorsun belki.

K:
Baþka bir yürekte kendimi arýyorum, suç mu bu?
Ben de kýrýk dökük bir gemiyim aslýnda.
Sana verdiðim acýyý bile bile taþýyorum.
Ama bil ki, hiçbir kalpte huzur bulmadým,
Huzur bulmayan bir yürek ebedi kalamaz zaten.

E:
O zaman neden geldin, neden dokundun bu yüreðe?
Ben seni sonsuz bir sevgiyle karþýlarken,
Sen bana yarým bir veda býrakýp gittin.
Her gittiðin yerde iz býrakýyorsun, evet,
Ama o izler yalnýzca acýyla dolu.

K:
Bunu seçen ben deðildim, hayat zorladý bizi.
Sana layýk olamayacaðýmý biliyordum.
Ama sen de anlamadýn beni, sustun.
Her sustuðunda içimde bir adým daha eksildim.
Ýkimiz de yalnýz kendi yaralarýmýza bakýyorduk.

E:
Sana anlamak için defalarca el uzattým,
Ama sen her defasýnda uzaklaþtýn benden.
Þimdi burada bir enkaz var,
Ve o enkazýn altýnda hâlâ çýrpýnan bir yürek.
Beni suçlama, bu yýkýmýn mimarý sendin.

K:
Yýkýmý yalnýz bana yükleme, her þey iki kiþiliktir.
Belki de senin sevgine tutunamadým,
Belki de içimdeki boþluk daha büyüktü senden.
Ama bil ki, senin yüreðini yaralarken
Kendi yüreðimden de vazgeçtim.

E:
Ben iflah olmadým, bunu açýkça söylüyorum.
Sen gittin ve ben bir daha toparlanamadým.
Yine de, sana beddua etmiyorum.
Ama umarým bana yaþattýðýn bu acýyý
Sen de bir gün hissedersin, beni anlarsýn.

K:
Beni anlamaný beklemiyorum artýk.
Belki de çoktan düþmansýn bana.
Ama bil ki, kendi kalbimden kaçamýyorum.
Her dokunduðum yürekte senin izini taþýyorum.
Ve bu iz, en büyük cezam oluyor.

E:
Git o zaman, her gittiðin yerde yýkýmlarýnla kal.
Ama þunu unutma;
Bir gün kendi kalbinle yüzleþeceksin.
Ve o gün, bu acýyý senden baþka kimse dindiremeyecek.
Ben sana bir daha dönmeyeceðim, ama
Sen bende býraktýðýn bu yaradan asla kurtulamayacaksýn.

K:
Biliyorum, her iz býrakan bir gün iziyle yüzleþir.
Ve ben bu izi sonsuza kadar taþýyacaðým.
Sana veda ediyorum, ama kendime edemiyorum.
Hoþça kal… ya da kalamýyorsan, beni unut.

E:
Hoþça kal deme bana, çünkü benden hoþ bir þey kalmadý.
Bu son veda olsun. Ama bil ki,
Ne senden kalan biter, ne de senin izinden kurtulurum.
RAMAZAN ACAR
Sosyal Medyada Paylaşın: