ÖLÜM ... HİÇ OLMAYASI
Onu andýðýnda donup hevesi
Gülerken kýrýlýr kaþ*ý insanýn
Hele de yakýndan gelince sesi
Düþüyor bir yana baþ*ý insanýn
Gezindiði vaha oluyor çorak
Baharda dalýnda soluyor yaprak
Çöllere dönerken her karýþ toprak
Hiç bitmez amansýz kýþ*ý insanýn
En büyük zulümdür onda gördüðün
Sayesinde kalmaz ne bayram düðün
Onu tattýðýnda her gün üç öðün
Zehirlere döner aþ*ý insanýn
Gidilmez önünden ne de izinden
Ne viraj, yokuþu ne de düzünden
Hýþmýna uðrayan kulun gözünden
Sel olup çaðlýyor yaþ*ý insanýn
Gözünün gördüðü yerde anýnda
Kýymeti kalmýyor saray, hanýn da
Öldüðünde anne, baba yanýnda
Ölüyor evladý, eþ*i insanýn
Ölümü dilemem düþmana, ele
Her kime uðrarsa kaderdir çile
Pembeye boyalý hayali ile
Kâbus barýndýrýr düþ*ü insanýn
Aydýnlýk nasipse, karanlýk kader
Yaþamak zahiri ölüm mukadder
Kalanlar yaþarken tarifsiz keder
Ebediyen kanar döþ*ü insanýn
23.12.2024
DOST KATKISI.................Teþekkürler
Nedamet kapýsý aralanmalý
Dualar ard arda sýralanmalý.
Gideni elbette güzel anmalý
Bir Fatiha bekler taþ’ ý insanýn........../ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.