SENİN ADINI TAŞIYAN GECE

Ey gönlümün en derin yarasý, sessizliðin en keskin hançeri,
Sen gittin gideli her þey eksik, her þey yarým…
Ay ýþýðý bile solgun þimdi, gökyüzü mahzun,
Adýný fýsýldýyor rüzgâr, her uðultuda biraz daha inciniyorum.

Sevda diyorum, yürek ateþiyle harlanýr,
Aþk diyorum, seni bilmeden aþk mýdýr?
Kirpiðindeki hüzünlü kývrým kadar gerçek,
Ama bir o kadar da yalan bu ayrýlýklar.

Küskünüm sana, ama kime anlatayým?
Dil sustu, göz konuþtu; göz sustu, kalem konuþturdu.
Bir kýrgýnlýk düþtü göðsüme;
Ne tam terk edip gidebilen, ne de kalýp sarýlabilen cinsten.

Sana kýzgýným,
Ama kýzgýnlýk bile sevdanýn bir baþka hali deðil midir?
Kendime kýzýyorum en çok,
Bu yürek neden seni unutmayý beceremez ki?

Özledim seni, bak, söyleyemem gözyaþlarý dökmeden,
Sesin bir rüya, tenin bir yemin, ama ellerin hâlâ uzak.
Kaç gecedir yokluðunla konuþuyorum,
Her sözcüðümde bir sen, her nefesimde bir vuslat var.

Hasretle ördüðüm yollarý görmüyor musun?
Yüreðimden adým adým yürüyüp sana varacak kadar uzun.
Her sokak lambasý, seni beklediðim gecenin bekçisi,
Her yaðmur damlasý, saçlarýna kavuþma hayalimden bir iz.

Sensiz geçiyor saatler, geçmiyor aslýnda,
Zaman, ellerimde paramparça bir cam gibi duruyor.
Her çýðlýðýmýn içinde senin adýn yankýlanýyor,
Her suskunluðumda bir sessiz aþk büyüyor.

Döner misin diye bakýyorum her sabaha,
Gözlerim ufka dayanmýþ, kalbim sonsuz bir dua.
Yollar seni getirmiyor, ama getirse bile,
Kim bilir, hâlâ ayný yerden sarýlýr mýyýz aþka?

Eðer dönersen bir gün,
Ellerimi tutmadan geçme ne olur.
Çünkü bu hasret, bu keder, bu kýrgýnlýk,
Ancak senin dokunuþunla kaybolur.

Ve bil ki,
Aþk bazen kýzgýnlýkla, kýrgýnlýkla harmanlanýr,
Ama sevdadan yana, özlemden yana,
Hep seninle tamamlanýr.

RAMAZAN ACAR
Sosyal Medyada Paylaşın: