Boşver
Dediðimiz gibi yaþasak ne de güzel olurdu
herkes birbirini anlar dünya cennet olurdu
herkes pozitif olalým diyor
þikayet etmeyelim þükredelim
negatifi çekmeyelim
Kendi derdimizi anlatýrýz karþýyý dinlemeyiz bile
kendimizden çokça bahsederiz bile bile
baþkasýna kapalýyýz sadece kendimiz varýz
hastalýklarýmýza geniþiz baþkasýnýnkine darýz
Dertlerin mukayesesi olmaz
anlatýcýnýn anlattýklarý nihayet bulmaz
yutar karþýndaki acýlarýný bir ilaç niyetine
kendi çektikleri zaten yetiyordur kendi kendine...
Kafamýz karýþýr karmakarýþýklaþýr
ne diyeceðimizi bilemeyiz dilimiz dolaþýr
sen bir desen karþýndaki bin beþyüz anlatýr
içindeki ses susmaný hatýrlatýr
susunca dinlemiyor diye anlarlar
dinlemekle susmak arasýnda kelimeler takla atarlar
çoðu insan derdi ile kavrulmak ister
kimseyi üzmeyeyim yeter ki ben üzüleyim der
Hastalýðýn geçmeyince merak edilirsin
ister ki her vicdanlý kiþi karþýdaki iyileþsin
niye geçmiyor diye meraklanýrlar
bir iç geçirip boþver dersin
boþvere takýlýr bu defa zihinler
boþverilir mi kafaya takar elbet sevenler
aslýnda için için en fazla üzülenlerdir
boþver diyenler...
Gülhan Çeliktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülhan Çeliktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.