İnsanlık
Milattan önce baþlayan bu yolda,
Uygarlýk geldi! insanlýk nerede?
Düþen tutulurdu, þimdi ki moda,
Kalkmasýn yerden, sen de vur bir darbe.
Menfaat olmuþ, her þeyin temeli,
Bencillik almýþ, kardeþlik yerini.
Vezir, rezil yapan, insanýn kendi,
Mazide kalmýþ, iyilik treni…
Halbuki dolmalý, iyiyle valiz,
Amansýz akýp gidiverir zaman.
Kötülük heryerde, insanlýk aciz,
Yakýn gitme vakti, yalan dünyadan.
Fazlaca dalýp, unutma manayý,
Deðmez ki kýsacýk, bir rüya için.
Sefa ararken, bulmayýn cefayý,
Rüya, ömür biter, bakývermiþsin.
Ne dünyalýk bir hýrs, ne zerre heves,
Mest olup uçmaya, kanmayýn sakýn.
Herkezin vereceði, son bir nefes,
Huzur, þükür, vefa, hep olsun baskýn.
Sanal dünya, takipçi, havalý post,
Aðlanacak hale, herkes duyarsýz.
Her þey yalan, gerçekte kalmadý dost,
Ýnsanlýk yasta, etraf doldu kansýz.
Katil, hýrsýz, sapýk, bini bir para,
Kötülükte, þeytanla yarýþmakta.
Þiddet, öfke, nefret, sarmýþ her yeri,
Biz de Hak için, oluruz neferi.
Canlý cansýz varlýk, aðlar bu iþe
Sabýr taþý olsa, çatlar gidiþe,
Kadýn, bebek demeyen þerefsize,
Dur demek haktýr, insanlýk ölmedi.
Nerde hak, hukuk, adalet, eþitlik,
Geleceðimizdi, ne oldu gençlik?
Dur deyin! “Karanlýða perde çektik”,
Gelecek biziz, insanlýk ölmedi.
Hýzýr yetiþmez, kul düþmeden dara,
Bir imtihan için geldik dünyaya.
Safýmýz belli, el açtýk Mevla’ya,
Hak razý olsun, insanlýk ölmedi.
Tarihe yön veren þanlý mazimiz,
Hak tutan ecdadýn nesilleriyiz.
Civanmertler, devreye gireceðiz,
Þeri yeneriz, insanlýk ölmedi.
Söz etmezse tesir, kötüyü esir,
Alýrýz elbet, biz buna muktedir.
Zulme rýza zulümdür, ol panzehir,
Uyan ey insan, insanlýk ölmedi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.