Hayat

Doðumdan ölüme, giden bir süreç,
Kimi bebek çocuk, kimi yaþlý genç,
Geldik gidiyoruz, yalan hayattan,
Yaþam bir rüya, zaman içinde an.

Adem ve Havva’dan, geçtik çaðlardan,
Karanlýk dehlizde, aradýk rehber.
Kaybolduðumuzda, yol aydýnlatan,
Kainat efendisi, son peygamber.

Kimler geldi geçti, akan tarihten,
Herkezi buldu, o kaçýnýlmaz son.
Kah þeytan oldu, kah üstün melekten.
Kýyamet yakýndýr, belki son sezon.

Ýyilik kötülük, ruh ve nefisle,
Ýkisi de kulun, kendi elinde.
Kimi güle kimi, dert çile çeke,
Tamamlar ömrünü, hayat içinde.

Hayat çift dünya, gider sonsuzluða,
Hidayet de belli, Kur’an-ý Kerim.
Üretme bahane, aç bir oku ya!
Yer göðü önüne, seren El-Hakim.

Hayatýn anlamý, aynasý insan,
Bu dünya sadece, kula imtihan.
Sual cevabý da, vermiþ Yaradan,
Daha ne istersin, artýk baþlasan.

Her hak sahibine, hakkýný ver ki,
Kýrma kalp, yeme haram, huzur bula.
Ahret için her an, ölecek gibi,
Çalýþ, ölümsüzsün gibi bu dünya.

Amel tekamülü, olsun mükafat,
Ýyilikle dolsun, çekme mücâzat.
Tek yapman gereken, hakka itaat,
Hak’tan nasihat, kula etme biat.

Mazine bak gör, nasýl geçti zaman,
Ebedi saadet, bu kadar yakýn.
Gönül gözü ile, bakarsa insan,
Geçmiþe tövbe, geleceðe bakýn.

Bak iþte hayat, sýðdýn on kýtaya,
Kýsacýk ömründen, kalan bir ana,
Hala þansýn varken, dönün imana,
Belki de vuslatýn, bu son satýra….
Sosyal Medyada Paylaşın: