Ne Güzel
Yaþamak ne güzel, yokluktan gelip,
Topraða can suyu yaðmur, ne güzel.
Nefes alýp, nefes vermek ne güzel.
Nefsi emmareyi yermek ne güzel.
Taþ ne güzel, toprak ne güzel,
Baharda açacak yaprak ne güzel.
Ne güzel bu hayat yaþam ve alem,
Güzeldir halk edilen her iki alem.
Kubbede bir hilal bir kaçta alem,
Ne güzel her taraf, el ile alem.
Ýnsan olma þerefine ermek ne güzel,
Ne güzel yüksekler ne güzel daðlar.
Ýman varsa ölümde güzeldir,
Güzeldir saðlar.
Bazan sevinç, bazen hüzünden aðlar,
Gönlü hoþ insanla sohbet ne güzel.
Uzun uzadýya yazan kalem ne güzel.
Bir türkü, bir Kelam, gazel ne güzel.
Varlýðýn evveli, Ezel ne güzel.
Dað güzel bayýr güzel, yollar ne güzel.
Mevsimlerden baha,r yazda ne güzel.
Sarý sarý yapraklarla hazan ne güzel,
Bir bereket yaðmur, karlar ne güzel.
Sevmek sevilmek ne güzel,
Gülmek ne güzel.
Hak Yolunda harpte ölmek ne güzel.
Dal güzel, yaprak budak ne güzel.
Hilal kaþ altýnda dudak ne güzel.
Ol dudaktan dökülen laflar ne güzel.
Yaðmur çamur rahmet he güzel,
Ýsimler içinde Muhammed ne güzel.
Bir diðer isim Ahmet ne güzel.
Muhammed e ümmet olmak ne güzel.
Gün güzel karanlýðýn ardýndan,
Hak kelam çýkýnca insan sadrýndan,
Ýmanýn sýrrýna varmak ne güzel.
Erenin sýrrýna vakýf olmak ne güzel.
Bunca can içinde insan olmak ne güzel.
Ne güzel.
02.12.2024 Diyarbakýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Atila yalçınkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.