otobüs duraklarýnda seni beklemek bir fýrýndan çýkacak sýcak ekmeðin sýrasýný beklemek gibiydi ama ne o fýrýndan sýcak ekmek çýktý ellerimi yakan ne sen geldin beklediðim otobüs duraklarýnda içimi ýsýtan
ömrümün kýþý içerisinde bir serçe gibi karným doymadý bir boþluk doldurmamak için aðrýlarýmý doldurdum içime sancýlarýmý sýzýlarým benle mutlu oldu ben kanayan yanlarýmla saadete erdim ama seni beklemekten vazgeçmedim otobüs duraklarýnda
bir þiire baþlamak gibiydi seni o duraklarda beklemek eski þarkýlarýn isimlerini ezberlerken çiçek adlarýný unuttum ikindi vakitlerinde çýkan rüzgarlarýn saçlarýmý öpmesi bile kabuðunu koparamadý yüreðimdeki yaranýn ve artýk otobüs duraklarýnda çizilmiþti içinde kaderimi beslediðim yarýným
birkaç maske vardý belki korsanlarýn hazine sandýklarýnda ama ben üryandým ölü bir kelebek kadar suskundum ömrümün tamamlanmýþ altýncý gününde ama ben seni bitmeyen þiirlerdeki i mgelerin gölgelerine sýðýnýp bekledim otobüs duraklarýnda
ertelenmiþ eski gözyaþlarýmý kattým aðýt marka þarabýma cebimde taþýdýðým intiharlarýn hepsini acýkmýþ martýlara attým alelacele seviþmeler heybemde kalmadý muhtaçlýðým sanaydý senin geçitlerin baþka sevinçlere çýkýyordu hiçbir çocuk ölüme benzemezken ölüm benim seni beklediðim otobüs duraklarýndaki çocukluðumdu
yitirilmiþ ülkeler ayrýlýklarýn adresidir ve yorgun aðaçlar öðlen sýkýntýlarýnda hýþýrdar öfkeli seller denizlere ulaþýrken delik damlar gibidir hayatýmdaki utangaçlýklarým kirlenmiþ kar tanesi gibi satýlýrým rüzgara ve ben seni beklemekten vazgeçmem otobüs duraklarýnda
yitirilmiþ bir fotoðrafýmýn olmadýðý albümlerimi ayrýlýþýmýzýn yorgun tüneðinde býraktým sitemlere mahkum hiçbir entrika adýmýn yazýldýðý kötülükleri yok saydýrmaz ve Azrail’in kayýp ilanýyla aradýðý bir firariyim ben adresim meçhulde deðil aslýnda bakmasýný bilen görür beni seni uðurladýðým o otobüs duraklarýnda.
Galip SÝNECÝKLÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Galip_Sinecikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.