Sarkan göz kapaklarýmda Uyuyuþlarým. Sanki yabani hayvanlar tutunmuþ kirpiklerime Elmacýk kemiklerimden ýsýrýr, Adem ile Havva’dan beri... Sýr çýkrýklarý kulaklarým; Neler duydu da kesti memeden! Kimseye hiçbir þey söyleyemeden Soyu aðlak Arþimentlerden. Kaldýrmadý yüreði Tasý taraðý toplamýþ gidiyor, Dikili bir aðacý vardý, elmasý dalýnda Ne koparýlýr, ne tutunur dalýnda!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nesibe Kuzu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.