Bana gül bahçesini soruyor nefsim Gülün güzelliðini anlat diyor bana Ona sözün bittiði yer diyorum Sözle neyi anlatayým sana Susuyorum Gül bahçesi konuþuyor bazen, Lakin söz yok Boðaz kuruluðu Daima beklenen Arzulanan lezzet Deðil yorum yapmak Kimliðimi kaybediyorum Öyle bir toklukki Her yemeði yemiþ Her söze doymuþsun Baþýna toprak atmýþsýn dünyanýn Söz sahibi sen deðilsin Herþey sahibinde, bulduðumu yiyorum O dilden konuþamýyorum. Ne yapsamki gitmese Dünyayý yakasým Bütün anýlarý gömesim geliyor Bu aný bozmamasý için. Her an eksilen Yoksul dünyadan Sürekli eksilmeden Ýçten durmadan akan Coþkun bir pýnar Öyle bir anki Bütün anlara bedel Öyle bir hapiski Yanýnda özgürlük tuzak kalýr. Hýncýmdan özgürlüðünde üstüne toprak attým Hapis istiyorum Kalbimin medreseyi yusufiyesine Kaydýmý talep ediyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ruhlara Abıhayat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.