Unutkanlık

Fýtratta vardýr amma ya hakikatler.
Onca aile onca yuva yýkýlan yürekler.
Susunca unutulur belki, ya hakikatler.
Gelmiþ vurmuþken gafleti yýrtan musibetler

Sözler deðildi aslolan belki özdü hakikatler.
Manalar içinde vicdanda gizliydi gerçekler.
Sustum bitti sanma yazgýn, yarýn belki kýþýn
Konuþma unut olanlarý sus kurut vicdanýn

Çorak toprak deðilsin ki nefes alýr cansýn
Yarýn olur sustuklarýn konuþur sana
Sen durur bakar için için kan aðlarsýn
Yürekler yanar sen keyfinle yaþarsýn
Sanma sen kendini oyalar güne gün katarsýn

Soluduðun her hava zehir olur sana yakar
Rýzahý ilahiye erme, mahþerde narsýz yakar
Ne su yeter söndürmeye durmaz sen yakar
Gönül yangýný bu, coþkulu gönlü durmaz yakar

Ýnsanlýðýn bunca musibeti
Oyun deðildir bunca hakikati
Mutlak suretle kati ve hayati
Birisin sen onca masiva, sureti

Ne azamet ne kuvvet ne güç
Hakikatteyken herþey gözün görmesi güç
Aklý gözünde olanýn hakikati görmesi güç
Eþrefoðlu der onu bilen bildi vicdan ile
Yorum yapacak olan varsa kurana
Önce der ki kendisini yorumlasýn Mevlana

Sözde mana, gözde mana, özde mana
Hakikatte mana arayana kendi mana
Samimiyet, ihlas, fefekkür, tevekkül
Hidayet ondandýr yoktur ona müþkül
Ýzale eder gönlü, onca can cananda hür

Mehmet ÇOLAK
BURSA/Nilüfer 16.04.2023






Sosyal Medyada Paylaşın: