İşte benim hayatım.

"Yol ayrýmlarý,
ve ömür törpüsünün týrnaklarýnda eriyen,
göz kapaklarýmýn içinde kuruyan damlalar.
Bir gün dile gelip,
alacaklar mý benden haklarýný,
’neden izin vermedin toprakla buluþmamýza’ diye.
Gurur muydu yoksa genlerimden gelen inat mý?
Ýçimi böyle darmadaðýn ederken,
dýþýmý parlatan.
Bende alacaklýmýyýmdýr ki,
zamanýnda,
zamanýmý heder edip,
sonra kapýmda zaman dilenenlerden...
Birbirini sevenler,
birbirlerinin aynasýdýr derdim hep eskiden.
Birkere soðudu mu insan,
bir daha ayný kiþiye,
ayný (ayna) olabilir mi?
Gelip-geçtiðim þu kýsacýk yoldan,
el salladýðým nice gönüller oldu,
uðurlarken aðladýðým.
Unutamadýðým anýlarým,
hatýrladýkça içimi parçalayan cam kýrýklarým.
Keþkelerim, gülüþlerim, sevinçlerim, nefretlerim...
Birde ismi bile geçtikçe,
midemi bulandýran,
sinir krizlerim.
Yol ayrýmlarý,
ve ömür törpüsünün týrnaklarýnda eriyen,
göz kapaklarýmýn içinde kuruyan damlalar...
Ýþte kýsaca benim hayatým.
__þairþizofren__
(sahibini arayan gölge)
Sosyal Medyada Paylaşın: