Ben Yanayım (DEMELİ)

Ben Yanayým (DEMELÝ)

Erkek der ki; boyun fidan,
Gördüðümde oldum hayran,
Gül kokarak eden seyran,
Dallarýna ben konayým.

Kadýn der ki; gönül kýrgýn,
Yük taþýmaz dalým yorgun,
Saksaðandan nedir farkýn?
Dallarýma konamazsýn.

Erkek der ki; toprak tozar,
Sakýn güzel deðer nazar,
Kirpik kalem olmuþ yazar,
Mürekkebi ben sunayým.

Kadýn der ki; deðmelere,
Kadere baþ eðmelere,
Gözyaþýyla namelere,
Sen mürekkep sunamazsýn.

Erkek der ki, esince yel,
Zülüflerin olur tel tel,
Gözler ela ya ince bel,
Alevinde ben yanayým.

Kadýn der ki; gözler pýnar,
Yaralarým derin kanar,
Sevdalýlar bir kez yanar,
Kül üþütür yanamazsýn.

Erkek der ki, sele dönsün,
Akýp akýp göle dönsün,
Zehri varsa bala dönsün,
Ýçip içip ben kanayým.

Kadýn der ki; imrenerek,
Baþkasýný sever yürek?
Vuslatî’ye çöller gerek,
Zemzem olsam kanamazsýn.

12.10.2008
Osman Öcal

Sosyal Medyada Paylaşın: