Münacat

Ey ruhu revaným!..
gönül sultaným...
içime dolan nefes
yüzüme, gözüme, alnýma sürdüðüm
mukaddes topraðým...

bu fakir yýllar yýlý
kapýda bekleyen Kýtmir
ýþýða dolanan kelebek
su dileyen tövbekâr...

açýlmaz mý gönül sarayýn
yol vermez mi bukaðýlar
yaðmaz mý rahmet adýnla yaðmurlar
yetmedi mi bunca hasret bu bekleyiþ
dolmadý mý zaman
yýkýlmadý mý zindan

Ey nuru ayným...
sebebi hayatým...
yavrunun anasýna dolandýðý gibi
sevenin sevdasýna baðlandýðý
pervanenin þem de yandýðý gibi
hem dolandý, baðlandý
hem de yandý gönül...

Ey nefesi ile can bulduðum...
Emri ile var olduðum...
baþkaca varlýk bilmem
ses iþitmem
naçiz kulluðum, arzým sanadýr...

rýzana akýtýlan göz yaþlarý,
eli göðsünde, yaprak gibi titreyen,
baþýný dayayýp, gönlünü yaslayýp nuruna
öylece kalanlarýn hatýrýna...

yer ver fukaraya hanende
çalsýn yürek sazý
ebedi açýlsýn kapýlar
sabah dolsun zerre zerre her yana
karanlýktan sýyrýlayým...

...




























Sosyal Medyada Paylaşın: