YAYLALARA DESTAN
YAYLALARA DESTAN (1971 CEZAEVÝNDEN)
Derdim gayet çoktur derman bulunmaz
Bu derdime derman bulun yaylalar
Bütün dertlerimi size söyleyim
Bu derdime çare bulun yaylalar.
Bahar geldi her yanýmýz gül doldu
Aðladým da gözlerime kan doldu
Ayrý düþmek ölümden de zor oldu
Halimizi bilin gayrý yaylalar .
Yönümü döndürdüm yârin eline
Bülbül kondu m’ola gonca gülün
Ben hayraným nazlý yârin diline
El edin de gelsin gayrý yaylalar.
Garip bahtým kara yüzüm gülmedi
Söyledim de daðlara derdim bilmedi
Gözüm yaþý sýzdý gitti silmedi
Oyar olsa siler idi yaylalar.
Bir yanýnda otun olmuþ saz gibi
Bir yanýnda suyun akar buz gibi
Ciðerime ateþ düþtü köz gibi
Zemzem olsa istemiyom yaylalar.
Garip bülbül gibi dalda öterim
Garip kaldým hani benim katarým
Hasta oldum melül mahsun yatarým
Nazlý yâre haber edin yaylalar.
Acýn daðlar gözlerimin kanýna
Ben de býktým gayrý tatlý canýma
Gelenim gidenim yok yanýma
Nazlý yâre haber edin yaylalar.
Eðer derdin varsa söyle yüzüme
Yar elleri hudut oldu gözüme
Herkes hayran baharýna yazýna
Gelemiyom zindan oldu yaylalar.
O yârin kelamý dilden düþmüyor
Yalvardým daðlara halim bilmiyor
Güneþe bakarým güneþ inmiyor
Zelzeleye kurban gidin yaylalar.
Bahar gelip karlarý da erise
Ýlkbaharda çayýr çimen bürüse
Ben burda ölünce yârim gelirse
Benim için helalleþin yaylalar.
Yeter Abbas yazma der öyle bitmez
O yârin hayali gözümden gitmez
Her ne söyleseler bana kar etmez
Bu halimi bilin gayrý yaylalar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.