ACIMAZLAR DÜŞKÜNE

ACIMAZLAR DÜÞKÜNE (1972)

Kimse gayrý acýmaz mý halime
Ýnsan acý mý der düþküne böyle
Dertlerimi de sýraladým kaleme
Ýnsan acý mý der düþküne böyle.

Felek kýrdý kanadýmý kolumu
Kýrýk kaldý doðrutamam belimi
Lal eðledi bülbül gibi dilimi
Ýnsan acý mý der düþküne böyle.

Ýyi günde iyi yedik hepimiz
Dost yanýna çözülmez mi yükümüz
Dosta karþý açýktý kapýmýz
Ýnsan acý mý der düþküne böyle.

Gümüþpýnar akar gelir çakýldan
Ders mi alýn sen hocandan okuldan
Dostun acý sözü çýkmaz akýldan
Ýnsan acý mý der düþküne böyle.

Bahçesinde biter türlü yemiþler
Aðlarým da kalbim öyle geniþler
Ýyi oldu yatsýn gayrý demiþler
Ýnsan acý mý der düþküne böyle.

Ne yapayým kara olan yazýmý
Elim varmaz çalamýyom sazýmý
Dosttan böyle ummadýðým sözünü
Ýnsan acý mý der düþküne böyle.

Yandý yüreklerim sönmez mi ola
Aðlayan gözlerim gülmez mi ola
Dostlar yanýmýza gelmez mi ola
Ýnsan acý mý der düþküne böyle.

Türlü türlü çiçeklerin saksýsý
Geliyor mu garip gözün uykusu
Hayal oldu yavrularýn kokusu
Ýnsan acý mý der düþküne böyle.

Aðlarým kadere boyun bükerim
Belki tecellidir belki kaderim
Ben Abbas Tezcan’ým bunu çekerim
Ýnsan acý mý der düþküne böyle.


Sosyal Medyada Paylaşın: