HASRETİM BİTMEDİ

Senle baþlayan hayatým sensiz bitmek üzere
Sensiz bu hayatý yaþanmamýþ kabul ediyorum
Her gün geçmiþimi geleceðime çevirmek için
Sonra gelen günlere hep ‘merhaba’ diyorum

Ey âþýk olduðum taþým, topraðým, Ýlim
Gönlümü tutsak alan yârim halen sende mi?
Onun uðruna yandým, kavruldum, bittim
Artýk karaya oturmak üzere, yürümüyor gemi

Gurbet keder, gurbet matem, gurbet yas
Yar ve sýla olunca iki kat artar hasret
Hatýrlamak mý, özlemek mi, aramak mý?
Ey memleket, ey yar, gel yine gönlümü fethet

Çölde kavrulmakta olan bir yaban gibiyim
Vatanýmdan, yârimden, uzak mý, uzak
Kendimi tamamen kaybettim, ben, ben deðilim
Niye kuruldu bizlere, bu kötü tuzak

Dünya, cennet mi, mezra mý, ben anlamadým
Kavuþmak mý, murat mý, ben alamadým
Köyüm mü, yuvam mý, ben varamadým
Herkes kendine yanarken, ben yâre yandým

Dünya da memleket de yar ile güzel
Tek baþýna yaþayana yeryüzü zindan
Doðduðun yerde, sevdiðin yar ile olunca
Gün o zaman yaþamaya baþlanýr akþamdan

12.12.2024-Ankara

Sosyal Medyada Paylaşın: