Olsun
Gel, kardeþ, senle bakalým þu halka,
Buradaki insanlar nazarýmda bir baþka.
Belki kimisi koþmuyor Rabba, aþka...
Olsun...
Koþmuyorlar en azýndan ulu cellada.
Buradaki insanlarýn kalbinde ur arama,
Bir zamanlar tutsak olduklarý gelir aklýma.
Þimdi ise göðüslerinde var koca bir arma...
Olsun...
En azýndan koþuyorlar en diþli düþmana.
Gel bir de bakalým þuradaki meydana.
Hiç böylesine cephe gördün mü hayatýnda?
Eziliyorken bu halk burada kanla, barutla...
Olsun...
En azýndan þimdi iyiler ya.
Gel bir de çýkalým þu minarenin tepesine.
Var, seslen þimdi en tenhasýndan uzaktakine.
De onlara: "Þimdi hür olma vaktidir hepinize.
Ne duruyorsunuz artýk? Gelsenize kendinize!"
Sen, orada umutsuz oturan anne, selam sana.
Sen, yüce þehidin annesi, selam sana.
Þimdi belki gözlerin yaþlý ama yakýþmaz sana...
Olsun...
Hürriyet vakti yakýndýr sana.
Gençliði zindanlarda çürüyen asker, selam sana.
Selam sana, hayatý ellerinden alýnan asker.
Belki topraklarýna bakarken alýr seni bir efkâr...
Olsun...
Elbet sen de aynýsýný çektirirsin kalleþ düþmana.
Varý yoðu elinden alýnan baba, selam sana.
Her þeyi ile vatanýna destek veren adam, selam sana.
Açlýktan kývranmak yakýþmasa da sana...
Olsun...
Sana zenginliklerin en büyüðünü vaat ediyor Rabb-i Âlâ.
Ey hürriyeti elinden alýnan halk, selam sizlere!
Kalkýnma vakti gelmedi mi bu yad ellere?
Þimdi yürüyorsun belki de Rabbý Ekber’e...
Olsun...
Ruhun olacak konu en büyük hikâyelere
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.