Baþýboþ uçuyor Gecenin orta yerinde ruhum. Sýrma sarý varaklar üstünden þavký vururken ayýn Yosun kokulu deli dalgalar aslýnda doðru durmayan.
Mekan, altýndan akýyor yýldýzlarýn, Naftalin kokusu hýzýnda yer deðiþtiriyor zaman Zifiri karanlýklar basýyor her fikrimi Acýlar birbirine gebe, sancýlý, erken dönem düþünceler. Kanser bu kabullenemeyiþler
Yorgan altýndan izlenen gölge danslarý gibi Ürkütücü hissediþler Ve anne koynuna sarýlýp kurtulmak ister gibi Savunmasýz kocaman yürekler.
Gecesin, Alýpta koynuma Döþümün en ince kuytusuna kadar Girsen sessizce kimse görmeden Yok öyle deðil iþte Kâbussun, Alýpta döþümün orta yerinden yararak Hançerle söküp atmak kadar çaresizce
Sen misin seni sen yapan Yoksa ben miyim seni benim diye düþlerimde aðýrlayan. Bendeki seni Giyinsen artýk çýplak yüreðine Isýnýrdý bedenin. Sosyal Medyada Paylaşın:
Tcpassanger Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.