SESSİZLİĞİN SESSİZLİĞİ

Bir zamanlar kalbimde yanardý bir ateþ,
Adýný andýkça titrerdi içimdeki heves.
Dünyayý býrakýp sana döndüm sessizce,
Her þeyimdin, her nefes, her dilek, her gece.

Adýmlarýmý attým senin yoluna,
Kýrýlma diye sessiz kaldým her durumda.
Suskun bir sevdanýn yorgun neferi oldum,
Ama ne yazýk ki, ben hep yalnýz kaldým.

Yýllar geçti, gözlerimdeki ýþýk söndü,
Her anýn bir hatýrasý içimi delip geçti.
Sana dokunmak bile artýk bir yük oldu,
Sevdan, yüreðimde kapanmayan bir yara doðurdu.

Kaç kere sustum, gözyaþlarýmý sakladým,
Geceleri sensiz bir dünyada kayboldum.
Ama ne yaptýmsa yetmedi sevgine,
Þimdi geriye kalan sadece sessizlik yine.

Artýk sevmiyorum seni, inan ki zor oldu,
Ama her bakýþýn, her sözün bir hançer vurdu.
Kendi yaralarýmý sarmak istiyorum artýk,
Bu hikaye bitti, yüreðim kalsýn yalnýzlýkta yattýk.

Senin için vazgeçtiðim ben,
Þimdi kendimden de vazgeçmek istemem.
Uzak kal benden, bu yollar bize dar,
Kalbim yoruldu artýk, yüreðim yanar.

Her þeyin bir sonu var, iþte geldik sona,
Acýlarla ördüðün bu sevda
Elbette! Þiire devam ediyorum:


Yýllar boyu taþýrým sandým bu sevdayý,
Oysa her adýmda aðýrlaþtý bu rüyayý.
Gözlerim ufka bakar, ama hep ýssýz,
Hayalin bile artýk yüreðime fazla hýrsýz.

Bir zamanlar seninle baþlardý günüm,
Ama þimdi gecelerime bile vurgunum.
Sana verdiðim sevgiden geriye ne kaldý?
Bir avuç hüzün, biraz da unutulmaz yarýn.

Sessiz bir kuyuya düþtü haykýrýþlarým,
Hiçbir yanký geri dönmedi, hep yalnýz kaldým.
Seninle var olan dünyam, yok þimdi,
Yýkýlan bir þehrin külleriydi sevgi.

Þimdi gözlerimi kapatýp yýldýzlara bakýyorum,
Belki de bir mucizeyle yeniden uyanýyorum.
Ama biliyorum, bu vedadýr artýk sana,
Çünkü kalbimdeki sevdan mezar taþýna kazýnacak yarýna.

Beni affet deme sakýn, bunun yeri yok,
Her kelimen, her dokunuþ bir baþka tok.
Kendimi bulmam için gitmem gerek,
Sensizlikte büyümem, küllerimden doðmam gerek.

Her yara zamanla kapanýr, iz býraksa da,
Her sevda bir gün biter, solgun bir hatýrada.
Ama bil ki, seni unuturken bile sevdim,
O sevdadan geriye sadece kendimi devþirdim.

Yüreðimin üstündeki bu aðýr yük kalkarken,
Son kez bakýyorum geçmiþe, seni düþünürken.
Elveda diyorum içimden, ne çok þey var gitmekte,
Ama en çok da sen, sevdanla birlikte...
RAMAZAN ACAR
Sosyal Medyada Paylaşın: