Ivga

dünyanýn çivisini iþtahla söküp gelen
bütün gemiler
o uzak seferden bir gece yarýsý
maðrur bir kibirle döndüler!

güvertesinde kendinden emin pençeli adamlar
kanlý gözleriyle þehvet sunarken
þýmarýk martýlar
meyyal þuh kadýnlar
emir erleri
esfel-i safilin secdeye varýnca
kapkara bulanýk kirli bu kent
sokaklarda bayýlgan ruh
kýrmýzýnýn en cazgýr en vahþi hâli

mýzrak gibi geçiyorum aralarýndan
ölü etine deðiyor tenim
cinnet saatleri kesip yolumu
dar ara sokaklar
tuzak bir oyunun kaçýncý perdesinde sesimiz buz

daha anlaþýlýr þeyler söylesek bir kez
mesela diyorum
gagasýný rüzgarla bileyleyen kuþun bakýþýný konuþsak
vahþetin dip odalarýnda ürkek kalp atýþlarýný
kör serçelerin korkusunu bilsek mesela

neden diye sordum
önce kendime sorup, ta ciðerine baktým dünyanýn
rengine baktým kirli oyunlarýn kirli sahiplerinin
bir izmariti eziþini izledim ayak ucuyla kibarca
topuðundaki  kan izini gördüm sonra
bileyli tamahýn iç sesini
akýtýrken zehrini


inanmýyorum artýk hiçbir þeye
içimde kor ateþ 
içimde son örs 
son çekiç darbesi
içimde çeliðe verilmiþ iki yemin
içimden geçen bu tufan
her kapýdan öyle cüretkar
þimþek gibi geçiyor
kýþkýrtan bir sesle bir ayaklanma
ince bir çýðlýk
geceyi uyandýran ses

bir büyük günahtýr artýk yaþamak
bir büyük günahtýr artýk yaþamak
bir büyük günahtýr artýk yaþamak

bu rezonans beynimin kör odalarý çýnlamalar
bütün bozuk saatler yanlýþ zamaný imliyor
Ýnsan eli deðmiþ ne varsa çürümüþ
kesilmiþ yollar


gecenin sonunda vaktin kutsandýðýnda
durdum, kalbime
kalbimin Rabbine sýðýndým
bir mahreç ile yolum kesiþti
sonra soðuk sularýn koynunda çýrpýnan
ayýn aynasýnda
insan oldum

ben oradaydým!











Sosyal Medyada Paylaşın: