Malesef !
MALESEF..!
(Yaðmur Dinince, Ýnsana Yük Olurmuþ Þemsiye..!)
Ýþe geldiði zaman, toplamada eldeyim.
Yapýlan çýkarmaysa, bozulan onluk benim.
Harman alýnacaksa, rüzgardayým, yeldeyim.
Canlarý sýkýlýnca, yazýlan günlük benim...
Herkes alacaðýný, bir þekilde alýnca.
Ortalýðý toplamak, yine bana kalýnca.
Ziyafet sofrasýna, oturmaya gelince.
Üst-baþ batmasýn diye, takýlan önlük benim...
Alacaðým oldu mu, hesaplar ince ince.
Neþeler kayboluyor, iþ oraya gelince.
Çakýr keyif olup da eller cebe gidince.
Göbek atan dansöze, basýlan binlik benim...
Normal zamanda kimse, aramýyor, sormuyor.
Ýçimde bir yara bu, gelip biri sarmýyor.
Merhemi olanlar da kýyamýyor, sürmüyor.
Ýhtiyaç olduðunda, varlýðým anlýk benim.
( Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.