GÖÇ !

Göçmen kuþlar gibiyiz, aslýnda her birimiz.
Kalû Belâ’dan gelip, sonsuzluða göçeriz.
Dünya, bu yolculukta, konaklama yerimiz.
Kýsa bir süre için, ona uðrar geçeriz.

Yerleþmeye kalkan çok, kalýcý düzen kurup.
Öyle baþý döner ki düþünmez þöyle durup.
Gün gelir apar topar kapýya kilit vurup.
Bir anda kanatlanýp, arþa doðru uçarýz.

Bir seyir defteri var, elbette bu seferin.
Boþ sayfalarý yoktur, ömür adlý defterin.
Islatýr onu bir gün, son nefesteki terin.
Sen, ben, onlar hepimiz, manzarayý seçeriz.

Boþuna bunca zahmet, bunca gereksiz özen..
Ibret olmali bize, kainattaki düzen.
Kendimizi bu kadar biziz gereksiz üzen.
Ýstemesek de bir gün, arza kapý açarýz.

(Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)




Sosyal Medyada Paylaşın: