GİDER
Aðlamak nafile, gülmek nafile.
Ömür bir kuþ’ imiþ, uçarda gider.
Para, pul, makam, þöhret nafile.
Her þey bir rüya, biter’ de gider.
Güvenme dünyanýn, yalan rengine.
Ne aðaya kalýr inan, nede zengine.
Gideriz hepimiz elbet, gelince sýra.
Ömür bir nefestir, tükenir gider.
Huzuru ararsan, ruhun haz alýr.
Geçen o günlerse, bir hayal olur.
Canlar cananlar, dünyada kalýr.
Can dediklerin, býrakýr gider.
Bülbül güle bakýp, nazar eylerken.
Sam yeli yapraðý, gazel eylerken.
Bulut gök yüzünden, yere aðlarken.
Sel olur sular, akarda gider.
Ýþte budur dünyanýn, ahvali hali.
Ýnsaný insan eder, hoþ görü dili.
Elbette her þeyin, vardýr bir sonu.
Vakti gelen bir gün, göçerde gider.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.