Zulmüne el aman çekilmez zaman Ki Ben de sana hiçbir zaman karþý koyamadým Hatta saçlarýma býraktýðýn her bir hüzne teþekkür az gelirse diye Yaralarýmýn üzerine tuz ekleyerek derime bir çizik daha atmak istiyorum
Bazen Kýsacýk bir bazen bir umut kýpýrdansa içerlerimde Katili olmak istedim hep kendimin Goncasýna düþman bir gül gibi batýrýp dikenlerimi kalbime Her bir umudumun solmasýný büyük bir keyifle izledim Elimde deðildi Kendimi bildim bileli Karanlýða aþýktým ben Bu yüzden sizi baþtan uyarayým Aman ha Olasý bir hataya düþüp de aydýnlýðý arýyorum sanmayýn sakýn Hatta elimdeki kibriti yakmaya çalýþýr gibi gözükmem de sizi yanýltmasýn Gündüzleri gecelerime Beyazlarý zifirlerime deðiþmem asla Gerçek þu ki Iþýðýna hasret kalmýþ o dipsiz derin kuyu gibi Sadece ve sadece Artýk o lanet olasý derdimin yüzünü görmek istiyorum
Ýçimde beklentileri aþan hayaller yumaðýyla sarmaþ dolaþým Hatta ölsün diye öndeki bahçeye polyannalar ekiyorum Tutmaz biliyorum kederle ekilen hiçbir tohum Ki sonunun ölüm olmasýný bildiðim için þuursuzca rahatlýyorum Ve neyseki beklenen oluyor düþüyor düþlerim sonsuzluða Ýstediðim o kedere bir kez daha boyanýyorum Ah Naparsýn Hüzne tutkun bir ruh bu bende asýlý kalan iþte Eskilere tutunup kalmak büyük bir hata olsa da sana göre Ne yapsam da boþ Benim içime dolan O büyük resmi tamamlama isteðiyle Fonda çalan hüzzam þarkýnýn Baba eli boþ kalmýþ o notasýnýn ucuna kendimi gönüllü olarak asýyorum
Ah Günlerinin ýrzýna geçtiðim hayat Derdini çaldýðým gamlý baykuþ Suçun çok büyük diye haykýrýyorsunuz bana farkýndayým Ama merak etmeyin Ýçiniz rahat olsun Sonunda bende ýsrarla aradýðým o belamý buldum Her hücremde Ýliðime hatta kemiklerime iþleyen Korku filmlerinden fýrlamýþ gibi baþýný üçyüz altmýþ derece dönebilen acýlar ile sarmaþ dolaþým Yetmiyor hatta derdim Görkemli bir veda partisindeymiþim gibi kendinden geçmiþçesine Sýrtýmda patlayan kamçý seslerine keyifle eþlik edecek kadar delirmiþ bir melodi gibi inlemek istiyorum
Nihayetinde Kýrk üç satýrlýk bu oyununda Bomboþum Hatta Amaçsýz bir çift ayaktan ibaret gibi saçmayým Senelerini devirdiðim þu koca hayatta Tek bir þey bile olamamýþken ben Yine de Öyle bir gitmek istiyorum ki kendimden Ardýna bakmadan Hem de gururla Çünkü O Olmadýðým Tek Þeyden bile öylece vazgeçip Rüzgar gibi uçuþurcasýna bu hayattan gelip geçmek istiyorum
Hani diyorum Derin bir muhasebe sonrasý Geçmiþi aleve vermek isteðiyle Ýçimdeki yangýna suyla gitsem Koruna düþman kesilmiþ aleve döner gözlerim Harlar içimdeki o köz Ne yapsam sönemem Ha son bir umut desem Tüm nefesimle üfleyip söndürmem gerekse o yangýný Sinsi bir istekle dolar anlamsýz varlýðým Bilirim çünkü Üzerindeki mumlardan dehþete düþen pasta gibi ölümüne kendimden geçip ölmek istiyorum
Anlayacaðýn Benden pas Haydi Sen üfle bari beni hayat Üfle de artýk söndür lütfen içimdeki son kývýlcýmý Çünkü bana kalýrsa bu iþ Korkarým ki benden birþey kalmayacak geriye Biliyorum ki yolun sonuna gelmiþ o d’üzgün gibi Dilim dilim kesip kendimi itlere yedirmek isteyeceðim
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.