Beton yýðýnlarýnýn arasýnda gülümsüyoruz yeni bir günümüze, Hayallerimizin maviliði gülümsemiyor artýk ne bugünümüze ne de dünümüze, Aþk prangalara müptela, sevgi yaðmýyor artýk nasýrlaþmýþ gönülllerimize, Ýrinli düþünceleri bocalýyorlar umutlarýmýza ve üstümüze...
Öze dönmek için kendine ayna olmak gerek, Toprak gibi gönüllere tohum ekmek gerek, Zihinleri iðdiþ eden ateþten fikirlere su olmak gerek, Hayata, dünyaya yeni bir heyecan, umut katmak gerek...
Bir tebessüm ile nazar et canlýya cansýza, Bir hâl ile üsve ol malikine, toplumuna, Bir söz ile diril! Aydýnlýk gelsin umutlarýmýza, Düþtüðün yeri mübarek bil! Yeni mefkureler gebedir ona...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şerif Öğretmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.